ابوظبی، 1 مارس 2023 (وام) - امارات آماده است تا تاریخ سازی کند و دوباره برای ستاره ها تیراندازی کند، با الهام از جاه طلبی های پدر بنیانگذار کشور، مرحوم شیخ زاید بن سلطان آل نهیان.
سلطان النیادی دومین اماراتی خواهد بود که پرچم امارات را به فضا می برد و 180 روز را در آزمایشگاه مداری ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) در کنار خدمه روسکوسموس و ناسا سپری می کند.
بخش ظاهراً بی‌ربط با اکتشاف فضا، نقش انرژی هسته‌ای فراتر از برق پاک است، با برنامه انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز امارات متحده عربی که به کاتالیزوری برای دوران اکتشاف فضایی این کشور در دهه‌های آینده تبدیل می‌شود.
عصر اکتشافات فضایی امارات
ماموریت 2 امارات متحده عربی، طولانی‌ترین مأموریت فضایی اعراب در تاریخ، سه سال پس از کاوشگر هوپ به درک بشر از حیات روی زمین و فراتر از آن کمک می‌کند.
در سال 2019، اولین فضانورد اماراتی حزاع المنصوری هشت روز را در ایستگاه فضایی بین المللی سپری کرد. مرکز فضایی محمد بن راشد در دبی مسئول تبدیل امارات متحده عربی به رهبر جهانی در خدمات و اکتشافات فضایی بود.
در حالی که در سال‌های اولیه اکتشاف فضایی امارات متحده عربی، این کشور پیشرفت‌های باورنکردنی داشته است و به اولین کشور عربی و پنجمین کشوری تبدیل شده است که به مریخ رسیده است و اولین کشور عربی است که یک کاوشگر ماه ساخته و پرتاب کرده است.
از سال 2000، ایستگاه فضایی هرگز بدون فضانورد نبوده است و امارات متحده عربی در بین کشورهایی که با موفقیت به یک ماموریت طولانی مدت در ایستگاه فضایی بین‌المللی دست یافته‌اند، رتبه یازدهم جهانی را خواهد داشت.
نقش انرژی هسته ای در حمایت از شاتل های فضایی
از سال 1961، انرژی هسته‌ای درک اجسام سیاره‌ای تاریک و دوردست را که در غیر این صورت غیرقابل دسترس بودند، امکان‌پذیر کرده است و منظومه شمسی را به روی اکتشافات انسانی و اکتشافات علمی باز می‌کند. سوخت هسته‌ای انرژی فوق‌العاده‌ای متراکم دارد و به نیروی فضاپیمای هسته‌ای این امکان را می‌دهد که هزاران کیلومتر را در طول سال‌ها بدون سوخت‌گیری طی کند.
تا به امروز، ناسا بیش از 25 ماموریت حامل یک سیستم انرژی هسته ای را از طریق همکاری موفقیت آمیز با وزارت انرژی ایالات متحده (ایالات متحده) انجام داده است که سیستم های قدرت و سوخت را تامین می کند، با ماموریت های پیشگامانه که دامنه بشریت را در سراسر منظومه شمسی گسترش می دهد. .
سیستم های قدرت رادیوایزوتوپ قابل اعتماد و کارآمد هستند و ناسا از سیستم های هسته ای برای تامین انرژی فضاپیماهای بدون سرنشین به سیارات دوردست با قابلیت اطمینان و کارایی بیشتر در مقایسه با انرژی خورشیدی استفاده می کند. با این حال، یک گزارش آکادمی ملی به این نتیجه رسید که برای پروازهای انسانی به مریخ و فراتر از آن، یا برای ایجاد مستعمرات در ماه یا مریخ، حتی راکتورهای هسته‌ای واقعی، به سیستم‌های بزرگ‌تری نیاز است.
برنامه های آینده
در عصر جدید سفرهای فضایی، انرژی هسته‌ای و فناوری‌های مرتبط، مأموریت‌های بین سیاره‌ای را سریع‌تر، کارآمدتر و مقرون به صرفه‌تر می‌کنند و پیشرفت‌هایی در شکافت هسته‌ای و همجوشی برای سفرهای اعماق فضا ضروری است. در آینده قابل پیش‌بینی، انرژی هسته‌ای می‌تواند الکتریسیته را برای طیف وسیع‌تری از کاربردها، از جمله سیستم‌ها و ابزار دقیق، تامین انرژی برای حضور پایدار انسان در اجرام آسمانی در منظومه شمسی تامین کند.
حسين علي
https://wam.ae/en/details/1395303134423